Op 20 januari 2012 om iets over 10 uur ’s ochtends kreeg ik telefoon. Op zich niets onrustwekkends, ware het niet dat ik een uur daarvoor mijn hondje Mellow op de operatietafel had achtergelaten en ik pas in de namiddag bericht verwachtte van de dierenarts. Met trillende stem nam ik op. Nog geen minuut later haakte ik weer in, zakte ik door mijn knieën op de grond en uitte ik iets wat ik alleen maar kan omschrijven als een oerschreeuw, verstikt door tranen.

Het klinkt als een dramatische filmscène. Maar films kennen meestal een happy end. Dit verhaal helaas niet. Ik had net gehoord dat mijn lieve Mellow op de operatietafel overleden was.

Mellow is de reden waarom ik Pin Up Pup in het leven heb geroepen.

Omdat ik veel mensen tegenkom, ook in mijn eigen vriendenkring, die graag een hond in huis willen halen. Maar niet zomaar een hond: het moet een pup zijn, van een specifiek ras. Zonder nare ervaringen. Een blank canvas als het ware. En die willen ze liefst vandáág nog aankopen. Zoals je met een paar schoenen doet. En daar word ik dan weer in- en intriest van.

Honden zijn een booming business, maar de honden zelf zijn hiervan het slachtoffer.

Want het schattige pupje dat jou zo vertederend zat aan te kijken vanuit die plastieken bak, groeit op 1-2-3 uit tot een puberende, actieve en god-wat-is-ie-groter-dan-we-dachten hond. Tijd om hem op te voeden heb je niet, zin om hem na je werk in de gietende regen nog uit te laten evenmin. En zo belanden er héél veel pluizige pups, als ze hun schattigheidsdatum overschreden hebben, in het asiel.

Ik wil komaf maken met het negatieve imago van de asielhond. Ik wil de honden laten zien zoals ze écht zijn. Ik wil duidelijk maken dat je met een asielhond geen tikkende tijdbom of een ziek dier in huis haalt, maar dat deze honden, misschien zelfs nog meer dan andere, een trouwe vriend voor het leven kunnen zijn, als ze de kans maar krijgen.

Met Pin Up Pup wil ik jou bijstaan tijdens je zoektocht naar jouw zielsverwant!

An